จากประวัติศาสตร์การพัฒนาของประเทศไทยที่แวดวงวิชาการมักจะปักธงที่ปี พ.ศ. 2504 ด้วยเป็น ปีศักราชแรกที่ประเทศไทยมีแผนพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติ ฉบับที่ 1 จะพบว่าแนวทางการพัฒนาของประเทศไทยเริ่มจากการพัฒนาโครงสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐานและตามด้วยการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่ต้องการก้าวข้ามผ่านสังคมเกษตรกรรมสู่สังคมอุตสาหกรรม

จังหวัดชัยนาทจัดเป็นจังหวัดขนาดเล็ก ประชากรในพื้นที่ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม โดยเฉพาะการทำนา ทำสวนผลไม้ และทำการประมงน้ำจืด ด้วยเป็นแหล่งพื้นที่ภูมิประเทศลุ่มแม่น้ำหลักที่สำคัญ 3 สาย ได้แก่ แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำท่าจีน และแม่น้ำน้อย สังคมโดยรวมแล้วกล่าวได้ว่าจังหวัดชัยนาทเป็นสังคมเกษตรกรรมโดยสมบูรณ์ ทั้งนี้ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2558 กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬาได้ประกาศยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทย ปี พ.ศ. 2558 – 2560 โดยมีปรากฎแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเมืองรองเกิดขึ้นครั้งแรก
และด้วยนโยบายนี้ที่รัฐบาลได้ผลักดันให้เกิดความต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน จึงส่งผลให้จังหวัดชัยนาทต้องตอบรับนโยบายระดับชาติด้วยการกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดให้มีแนวทางการพัฒนาจังหวัดชัยนาทสู่เมืองแห่งการท่องเที่ยวเมืองรอง ด้วยเช่นนี้ การพัฒนาด้านการท่องเที่ยวเมืองรองในจังหวัดชัยนาทนั้น